Νευρική ανορεξία σε παιδιά και εφήβους

Η νευρική ανορεξία αποτελεί σημαντική διαταραχή διατροφής, που ως κύριο σύμπτωμα της έχει την έντονη επιθυμία του ατόμου να αδυνατίσει, χρησιμοποιώντας πολλές μεθόδους, οι οποίες οδηγούν ακόμα και στην ασιτία. Επιπλέον, το άτομο διακατέχεται από έντονο φόβο, ότι θα γίνει παχύ, ακόμα και όταν αυτό δεν ισχύει.

Η διαταραχή συναντάται σε γυναίκες και κυρίως σε έφηβα κορίτσια, από 16 έως και 18 ετών, τα οποία τείνουν να ακολουθούν το σύγχρονο πρότυπο γυναίκας που προβάλλεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δηλαδή την πολύ αδύνατη γυναίκα με το καλοσχηματισμένο σώμα. Επίσης, παρατηρείται και σε άτομα που ασχολούνται με τον αθλητισμό, για παράδειγμα την ενόργανη γυμναστική, τους γυμναστές, τα μοντέλα.

Για να επιτύχουν την απώλεια βάρους του σώματος τους, καταφεύγουν σε διάφορες μεθόδους, όπως η εξαντλητική δίαιτα, αποφεύγουν τις παχυντικές τροφές, προκαλούν εμετούς σχεδόν ύστερα από κάθε γεύμα, κάνουν χρήση καθαρτικών ή διουρητικών και άλλα παρόμοια. Αυτό έχει ως συνέπεια να επηρεάζεται σημαντικά η σωματική τους υγεία, όπως για παράδειγμα εμφανίζεται παύση της έμμηνης ρύσης, δυσκοιλιότητα, έντονοι πόνοι στην κοιλιά, πρήξιμο στο στομάχι, αδυναμία και έντονες ζαλάδες, οστεοπόρωση, ανικανότητα τεκνοποίησης.

Παράλληλα, επηρεάζεται και ο συναισθηματικός κόσμος του ατόμου. Παρουσιάζει συναισθηματική αστάθεια και κυκλοθυμικότητα, έχει έντονες εξάρσεις θυμού, απομονώνεται από το οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Ενώ αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.

Τα άτομο που είναι περισσότερο πιθανό να προσβληθεί από τη συγκεκριμένη διαταραχή είναι εκείνο, που με την πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται ανεξάρτητο, δυναμικό και αποφασιστικό, στην ουσία όμως είναι ιδιαίτερα ευάλωτο και το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η τελειοθηρία και η ψυχαναγκαστικότητα. Επιθυμεί πάντα να θέτει υψηλούς στόχους, ακόμα και αν δεν μπορεί να τους πραγματοποιήσει και όταν αποτυγχάνει θεωρεί τον εαυτό του ανίκανο και αποτυχημένο.

Σημαντικός παράγοντας στην εμφάνιση της νευρικής ανορεξίας, διαδραματίζει η οικογένεια. Οι γονείς των ανορεκτικών ατόμων είναι συνήθως απαιτητικοί από τα παιδιά τους. Έχουν για εκείνα μεγάλες προσδοκίες και θέτουν υψηλούς στόχους χωρίς όμως να είναι υποστηρικτικοί. Αντίθετα, είναι επικριτικοί έως και σκληροί μερικές φορές απέναντι τους. Ως συνέπεια αυτού είναι τα ίδια τα παιδιά να αισθάνονται σημαντικά και ότι αγαπιούνται μόνο μέσω των επιτευγμάτων τους.

Η θεραπεία των ατόμων με νευρική ανορεξία αποτελεί μια μακρόχρονη και επίπονη διαδικασία. Το άτομο χρειάζεται στήριξη ώστε να αποκτήσει και πάλι το βάρος που του αναλογεί αλλά και να μάθει να τρέφεται σωστά. Επίσης, είναι σημαντικό να ακολουθήσει ατομική ψυχοθεραπεία, η οποία θα το βοηθήσει να ανακτήσει την χαμένη του αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, να αλλάξει τον μη υγιή τρόπο σκέψης που είχε μέχρι τώρα και γενικότερα να αποκτήσει και πάλι τον χαμένο έλεγχο της ζωής του.

Αρωγός σε αυτή του τη προσπάθεια οφείλει και πρέπει να είναι η οικογένειά του. Είναι απαραίτητο, να του προσφέρει την υποστήριξη, τη φροντίδα, την ασφάλεια και την αγάπη, που χρειάζεται, προκειμένου να αποκτήσει την ψυχοσυναισθηματική του ισορροπία και πάλι.

Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών 116111» ώστε να συζητήσετε με έναν ψυχολόγο όλα αυτά που μπορεί να σας απασχολούν σε σχέση με το παιδί σας