«Δεν έχουμε πάρει ποτέ την Αστυνομία γιατί φοβόμαστε…»

25 July 2024

 

«Δεν έχουμε πάρει ποτέ την Αστυνομία γιατί φοβόμαστε…»

Ενδοοικογενειακή βία: Υποστηρίξαμε 3 παιδιά την ημέρα

Βραδινές ώρες Σαββάτου λαμβάνουμε κλήση στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056 από 16χρονο κορίτσι το οποίο αρχικά μας λέει διστακτικά «γεια σας» και στη συνέχεια σιωπή.

Δίνουμε χρόνο και χώρο ενημερώνοντας τη για τη λειτουργία της Γραμμής και τονίζοντας πως είμαστε εδώ για εκείνη, να μοιραστεί όσα επιθυμεί και μαζί να βρούμε λύσεις που ίσως δεν έχει σκεφτεί. Μας αναφέρει πως έχει φύγει από το σπίτι της από τις 18.00 ώρα το απόγευμα και από τότε περιφέρεται σε φίλους και γνωστούς αλλά πλέον έχει βραδιάσει και δεν ξέρει που να πάει.

Οι φίλοι της δε θέλουν να τη φιλοξενήσουν, καθώς φοβούνται μην μπλέξουν με τον μπαμπά της.

Ρωτάμε παραπάνω για το τι έχει συμβεί τονίζοντας πως ό, τι και αν έχει γίνει, είμαστε εδώ, δεν είναι μόνη πια. Μας αναφέρει πως αρκετά συχνά δέχεται σωματική και ψυχολογική βία από τον πατέρα της, τελευταίο περιστατικό συνέβη πριν λίγες ώρες όταν εκείνος έμαθε πως δεν πέρασε τις εξετάσεις του πτυχίου Αγγλικών.

Όπως μας ανέφερε, τη χαστούκισε, της μίλησε άσχημα και της απαγόρευσε να βγει από το δωμάτιο της. Η μητέρα της ήταν παρούσα αλλά δεν κατάφερε να τον σταματήσει καθώς και η ίδια δέχεται καθημερινά ψυχολογική βία από εκείνον, όπως μας εκμυστηρεύτηκε η 16χρονη φίλη μας. Δεν έχουν απευθυνθεί ποτέ στις Αρχές γιατί φοβούνται τόσο εκείνη όσο και η μητέρα της, θεωρούν πως δε θα γίνει κάτι, αντιθέτως θα τον εξαγριώσουν περισσότερο. Για τη Γραμμή έμαθε από φίλη της που επίσης μας κάλεσε, όταν μας χρειάστηκε.

Επιβραβεύσαμε την 16χρονη για το θάρρος και τη δύναμη της να μας καλέσει και να μας εμπιστευτεί όλα όσα έχει ζήσει έως τώρα και λίγοι τα γνωρίζουν. Τονίσαμε πως δεν είναι μόνη πια και την ενθαρρύναμε να μας εμπιστευτεί και με τη βοήθεια μας να μεταβούμε εκείνη την ώρα στο κοντινότερο Αστυνομικό Τμήμα, προκειμένου να αποφασιστεί το καλύτερο δυνατό για εκείνη. Με πολλές επιφυλάξεις συμφώνησε και ξεκινήσαμε άμεσα να ετοιμαζόμαστε να τη συναντήσουμε.

126 επιτόπιες παρεμβάσεις σε παιδιά, που διέτρεχαν άμεσα κίνδυνο 

Ετοιμάσαμε ρούχα, πράγματα, φαγητό, γιατί θεωρούσαμε πως θα είναι ταλαιπωρημένη, όπως και ήταν τελικά. Άμεσα βρεθήκαμε δίπλα της, όχημα και Ψυχολόγος του Οργανισμού, δώσαμε χρόνο να μας γνωρίσει και να τη γνωρίσουμε, και στη συνέχεια μεταβήκαμε στο τμήμα, το οποίο είχαμε ενημερώσει ήδη τηλεφωνικά. Η 16χρονη απαντούσε στις ερωτήσεις των Αρχών και κάθε φορά που δυσκολευόταν μας κοιτούσε και την επιβραβεύαμε πως κάνει το σωστό τόσο για εκείνη αλλά και για τη μητέρα της. Κάποιες ώρες αργότερα και, κατόπιν ενημέρωσης του Εισαγγελέα, συνοδεύσαμε την ανήλικη στο εφημερεύον νοσοκομείο όπου μείναμε μαζί της μέχρι εθελοντές του Οργανισμού να βρεθούν επίσης δίπλα της και να της κάνουν παρέα.

Πριν την αποχαιρετήσουμε, μας ευχαρίστησε γιατί ήμασταν εκεί όταν δεν υπήρχε κανένας, ένα βράδυ Σαββάτου που αποφάσισε να μας καλέσει και βρεθήκαμε δίπλα της.

Υποστηρίξαμε σε 6 μήνες, 257 παιδιά και τις 159 μητέρες τους

Φεύγοντας από το νοσοκομείο σκεφτόμασταν πως αυτό το παιδί, αν δεν μας καλούσε, θα ήταν ένα παιδί που έφυγε από το σπίτι, χωρίς να γνωρίζουμε τι προηγήθηκε και τι συνέβη.  Πιθανόν αν δεν εμπιστευόταν εμάς εκείνο το βράδυ, θα εμπιστευόταν ίσως κάποιον άλλον που θα την οδηγούσε σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Για αυτό όλα αυτά τα 28χρόνια είμαστε εδώ για κάθε παιδί που θα ζητήσει τη βοήθεια μας σε συνεργασία πάντα με τις αρμόδιες Αστυνομικές και Εισαγγελικές αρχές με σκοπό να γίνει το καλύτερο δυνατό για κάθε παιδί σε κίνδυνο.