Διαδίκτυο στις ημέρες του κορωνοϊού

Λέξεις όπως κορωνοϊός και καραντίνα έχουν πλέον ενταχθεί στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Οι εξελίξεις και η επικαιρότητα τρέχουν και πλέον η ενημέρωση γύρω από το φλέγον θέμα των ημερών, της πανδημικής ασθένειας COVID 19, είναι διαρκής. Για τους περισσοτέρους η καθημερινότητα έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με αυτή 15 ημέρες πριν. Το smartphone έχει αναδειχθεί ως το πιο χρήσιμο εργαλείο αυτή την κρίσιμη περίοδο καθώς λόγω της αναγκαστικής παραμονής στο σπίτι και της επιβεβλημένης κοινωνικής απόστασης, αποτελεί πλέον βασικό μέσο ενημέρωσης και επικοινωνίας.

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος να διαχειριστούν την επιμονή των παιδιών τους για συνεχή χρήση του κινητού και γενικότερα την έκθεση σε οθόνες. Τα παιδιά προβάλλουν το επιχείρημα πως αφού τα σχολεία είναι κλειστά δεν έχουν διάβασμα και επιπλέον δεν μπορούν να βγουν έξω για να ασχοληθούν με άλλες δραστηριότητες. Οι γονείς από την άλλη πλευρά είναι εκείνοι που μέχρι χθες προσπαθούσαν να βάλουν όρια στη χρήση του κινητού και των videogames αλλά τώρα βρίσκονται σε δύσκολη θέση καθώς δεν ξέρουν πώς πρέπει να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση και αν πρέπει να υποχωρήσουν.

Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η υπερέκθεση σε οθόνες είναι ανθυγιεινή από πολλές απόψεις και ελλοχεύει πολλούς κινδύνους η αλόγιστη και χωρίς επιτήρηση περιήγηση στο διαδίκτυο. Από την άλλη η τεχνολογία είναι μέρος της ζωής μας και η σωστή χρήση της μπορεί να είναι ευεργετική. Ωστόσο, οφείλουμε όλοι να αναρωτηθούμε γιατί τα παιδιά αυτές τις δύσκολες ημέρες θέλουν όλο και περισσότερο να ασχολούνται με το κινητό τους ή με το αγαπημένο τους video game. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει αυτή η επιμονή τους;

Αν ακούσουμε προσεκτικά αυτή τους την ανάγκη και προσπαθήσουμε να την μεταφράσουμε, να την αποκωδικοποιήσουμε, πιθανόν να ακούσουμε το παιδί να μας λέει:
«Μαμά , Μπαμπά δεν θέλω το κινητό μου μόνο γιατί μου αρέσει να μιλάω με τους φίλους μου και να παίζω παιχνίδια. Αυτές τις μέρες που σε βλέπω στο σπίτι αγχωμένο/η για την ασθένεια που μιλάνε όλοι, για τα οικονομικά μας που λες ότι δεν ξέρεις πως θα είναι αύριο αισθάνομαι ένα σφίξιμο στο στήθος. Ξέρεις , αγχώνομαι και εγώ και ας μην το δείχνω, και ας μην παρακολουθώ ατελείωτες ώρες τις ειδήσεις στην τηλεόραση.

Σε νιώθω μπαμπά, μαμά, ακούω τη βαριά σου ανάσα, το κόμπιασμα στα λόγια σου, το αβέβαιο βλέμμα σου. Εεε λοιπόν ξέρεις τι με βοηθάει να νιώσω καλύτερα κάποιες φορές; Με βοηθάει να κοιτάω την οθόνη του κινητού μου, με βοηθάει να παίζω το αγαπημένο μου παιχνίδι, με βοηθάει να μιλάω και να γράφω στους φίλους μου, με βοηθάει να χαζεύω βιντεάκια χωρίς ιδιαίτερο νόημα.

Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά ξέρεις γιατί αυτό με βοηθάει; Γιατί με κάνει να νιώθω ότι η ζωή μου συνεχίζεται κανονικά όπως και πριν, ότι όλη αυτή η τρέλα που ζούμε με τον κορωνοϊό είναι απλά ένας εφιάλτης και αύριο θα ξυπνήσω και θα πάω στο σχολείο μου κανονικά και το απόγευμα θα δω τους φίλους μου στην προπόνηση του μπάσκετ. Με βοηθάει γιατί μου λείπουν οι φίλοι μου και θέλω να τους δω και με το κινητό μπορώ να τους βλέπω, να μιλάω μαζί τους και να νιώθω κοντά τους. Με βοηθάει γιατί όλη αυτή η κατάσταση με πνίγει και με αυτό τον τρόπο μπορώ να εκτονώνω τα συναισθήματά μου, την έντασή μου, τη βαρεμάρα μου, την ενέργειά μου.

Στην πραγματικότητα όμως αυτό που έχω ανάγκη δεν είναι το κινητό μου, τα videogames, η τηλεόραση. Αυτό που χρειάζομαι αυτή τη στιγμή είναι να νιώσω ασφαλής εγώ, η οικογένεια μου και οι φίλοι μου. Αυτή τη στιγμή έχω ανάγκη εσένα να μου μιλήσεις και να μου πεις πως όλα θα πάνε καλά. Έχω ανάγκη εσένα να κάτσεις μαζί μου στο χαλί και να παίξουμε παιχνίδια όπως παλιά. Έχω ανάγκη την αγκαλιά σου, το φιλί σου, το χάδι σου και το βλέμμα σου που θα μου λέει πως όλα θα πάνε καλά.

Μαμά, Μπαμπά πες μου ένα παραμύθι, πες μου ιστορίες από τότε που ήσουν παιδί, έλα να κάνουμε πράγματα μαζί, έλα να μαγειρέψουμε, να ζωγραφίσουμε, να χορέψουμε, να φάμε μαζί, να δούμε μια ταινία μαζί, να παίξουμε ένα videogame μαζί. Οτιδήποτε αρκεί να είμαστε μαζί. Να νιώθω την παρουσία σου και ας μην μιλάμε. Όταν νιώθω την παρουσία σου νιώθω ασφαλής. Θέλω απλά να νιώθω πως οι ζωές μας, όσο εύθραυστες και αν λένε πως είναι αυτήν την εποχή, ενώνονται και συμπορεύονται μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού μας».

Ας αφουγκραστούμε λοιπόν, τις ανάγκες και τις αγωνίες των παιδιών μας προτού θυμώσουμε και μαλώσουμε μαζί τους για το κινητό, την τηλεόραση κλπ. και ας τους προσφέρουμε αυτό που πάντα είχαν, έχουν και θα έχουν ανάγκη  - αυτές τις ημέρες λίγο περισσότερο - την ουσιαστική και ποιοτική γονεϊκή παρουσία μας που τους δίνει την ασφάλεια και την ισορροπία που χρειάζονται.

Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Γραμμή SOS 1056» η οποία ενισχύεται με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (Κοινωνικούς Λειτουργούς και Ψυχολόγους), ώστε να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στα ερωτήματα παιδιών και ενηλίκων, παρέχοντάς τους ψυχοκοινωνική στήριξη σε σχέση με τη διαχείριση των θεμάτων που προκύπτουν και τα καθημερινά νέα δεδομένα.
 
Η Γραμμή είναι διαθέσιμη καθημερινά, όλο το 24ωρο, με κλήση άνευ χρέωσης από κινητό και σταθερό.